DEM Parti milletvekili Sayyiğit, MEB’in Kürtçeyi yok saydığını ve tekçi eğitim politikasını esas aldığını belirtti ve Bakan Tekin’in yanıtlaması istemiyle soru önergesi verdi.
HABER MERKEZİ – DEM Parti Van Milletvekili Gülcan Kaçmaz Sayyiğit, Meclis’e anadilde eğitim ve Milli Eğitim Bakanlığı’nın (MEB) “tekçi” politikalarını gündeme alan soru önergesi verdi.
Evrensel gazetesinden Dilan Temiz’in haberine göre, Sayyiğit verdiği soru önergesinde, 2025–2026 eğitim-öğretim yılında milyonlarca kişinin anadilde eğitim talebinin karşılanmadığını kaydetti. Milli Eğitim Bakanlığı’nın “Dilimizin Zenginlikleri” gibi projelerle yalnızca Türkçeyi merkeze alan bir yaklaşımı benimsediği ifade edilen önergede, projenin Kürtçe (Kurmancca, Zazaca) başta olmak üzere Türkiye’deki diğer anadilleri yok saydığı vurgulandı.
“Tekçi pedagojik yaklaşım, milyonlarca öğrencinin anadiline yabancılaşmasına neden oluyor” denilen önergede, Şırnak’ta 2017’de “Kürtçe konuşmayacağım” yazılı panoların asıldığı, bugün ise Van’ın Başkale ilçesinde öğrencilere ‘Türk’üz, Türkçe konuşuruz’ dizelerinin okutulduğu hatırlatıldı ve bunun asimilasyon olduğu kaydedildi.
Kamusal alanda Kürtçeye yönelik yok sayma yaklaşımının devam ettiğine dikkat çekilen önergede, “MEB’in tekçi müfredatı yerine, tüm öğrencilerin ve eğitim emekçilerinin yararına olacak bir barış müfredatı hazırlanmalıdır” denildi.
TEKİN’DEN CEVAP İSTENDİ
DEM Parti Van Milletvekili Gülcan Kaçmaz Sayyiğit, Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin’in cevaplaması istemiyle verdiği önergede şu soruları sordu:
- Anadilinde eğitime yönelik 2025-2026 eğitim ve öğretim döneminde neden herhangi bir çalışma yapılmamıştır? Buna yönelik bir adım atılacak mıdır?
- MEB’in hazırladığı projelerde Türkçe dışındaki anadiller dahil edilmekte midir? Son 5 yılda Türkçe dışında hangi anadillerde projeler uygulanmıştır?
- “Dilimizin Zenginlikleri” adlı projenin hazırlanması ve uygulanması sürecinde Türkçe dışındaki anadillere neden yer verilmemiştir? Yerelin özgünlüğü neden dikkate alınmamaktadır?
- Van’ın Başkale ilçesinde anadilleri Kürtçe (Kurmancca, Zazaca) olan öğrencilere “Türk’üz, Türkçe konuşuruz” dedirtmek, pedagojik midir? Andımız’ın yerine benzer uygulamalara mı başvurulması amaçlanmaktadır?
- Eğitimde kültürel ve inançsal çeşitliliğin dikkate alındığı bir barış müfredatı neden hazırlanmamaktadır? Buna yönelik herhangi bir adım atılacak mıdır?
