Yıllardır görevlerinden uzaklaştırılan on binlerce kamu emekçisi, siyasi atmosferdeki her yumuşama sinyalini dikkatle izliyor. “Acaba yeniden dönebilir miyiz?” sorusu, belki de en çok sordukları soru. Numedya24’e konuşan KHK’lı Murat Sarıoğlu ve Sami Yerebakan da bu soruya kendi hikâyelerinden yanıt veriyor.
HABER MERKEZİ – 15 Temmuz 2016 sonrası çıkarılan Kanun Hükmünde Kararnameler (KHK) ile mesleklerinden ihraç edilen on binlerce kişi, yıllardır süren belirsizlik içinde bir haber bekliyor. Barış süreci, yeni anayasa tartışmaları ve “normalleşme” söylemleri arasında, görevlerine iade edilmeyi umut edenler, hala geçmişin yüküyle yaşamlarını sürdürüyor.
NuMedya24, KHK ile görevinden uzaklaştırılan iki kamu emekçisine aynı soruyu yöneltti:
“Yeni bir süreç olursa, yeniden görevinize dönmeyi umut ediyor musunuz? Yoksa hayatınızda artık başka bir yön mü oluştu?”
“SÜREÇ OLUMLU BİLE OLSA GÖREVE DÖNECEĞİMİZE İNANMIYORUM”
12 yıl boyunca Viranşehir Belediyesi’nde Basın Yayın Sorumlusu olarak görev yapan Murat Sarıoğlu, yaşadığı ihraç sürecini bir tasfiye dönemi olarak niteliyor. Görevinden alındıktan sonra yıllarca açtığı davaların sonuçsuz kaldığını, hiçbir gerekçe sunulmadan meslek hayatının sonlandırıldığını belirtiyor.
Ancak asıl kırılma, geleceğe dair beklentilerinde:
“Yaklaşık 9 yıldır görevimden ayrıyım. Süreç olumlu sonuçlansa bile bizi görevimize iade edeceklerini sanmıyorum. AKP bizim gibi insanlara farklı bir formül bulup yeniden göreve dönmemizi engelleyecektir.”
Toplum içinde “fişlenmiş bir isim” olarak yaşamanın yarattığı travmaya da dikkat çeken Sarıoğlu, bugünkü iyimser açıklamaların samimiyetine dair kuşkular taşıyor:
“Yıllarca halk arasında vebalı gibi yaşadık. Artık görevime dönsem de, o eski yer yok. Gerçek bir normalleşme için önce liyakat, sonra toplumsal yüzleşme gerekir.”
“BİR HAFTA İÇİNDE DÖNERİM, AMA UMUT BAŞKALARI İÇİN”
İhraç edildiğinde Malatya’da bir okulda müdür yardımcısı olan öğretmen Sami Yerebakan, şu anda Almanya’da yaşıyor. Yine de görevine dönme umudunu kaybetmiş değil. İhraç edilmesini, yardım faaliyetlerinin suç sayılması ve geçmişteki siyasi duruşunun cezalandırılması olarak görüyor. Ancak umut bağladığı asıl şey, kendi meselesinden çok daha büyük:
“Benim için umut cezaevindeki insanların çıkması ve ülkede barışın gelmesidir. Eğer süreç olumlu gelişirse ve KHK’lılara da yansırsa, göreve dönmek için bir haftada Türkiye’ye dönerim. Ne var ki, bu umut artık sadece bana dair değil.”
Köyüne, doğduğu toprağa, mezarlığına bağlılığını anlatanYerebakan, bir yandan da Almanya’da yeni bir yaşam kurmuş durumda:“Burada sıfırdan bir dil öğrendim, çalışıyorum, denklik süreçlerim devam ediyor. Ama bu topraklara aidiyetim değişmiyor. Eğer gerçek bir barış ve adalet süreci başlarsa, yalnız ben değil binlerce insan geri döner.”
ORTAK UMUT: İADE DEĞİL, İYİLEŞME
Sarıoğlu ve Yerebakan’ın yanıtları, KHK’lıların sadece işlerini değil, aynı zamanda itibarlarını ve toplumsal aidiyetlerini de yitirdiklerini gösteriyor. Göreve dönüş artık yalnızca bir “işe iade” meselesi değil; daha çok bir hakikatin tanınması, bir toplumun kendiyle yüzleşmesi anlamına geliyor.
