Toplumda bir grubun “biz”in dışında, “öteki” olarak konumlandırılması; kültürel, etnik, dini, sınıfsal ya da cinsiyet temelli olabilir. Daha da genişletip türcülüğü de eklemeliyiz elbette. Genellikle tek tipleştirme, dışlama ve marjinalleştirme ile işleyen bu dinamikler ötekinin yalnızca farklı değil, tehdit veya düşman olarak görülmesi sürecinde toplumsal kutuplaşmayı artırıp, ayrımcılık ve nefret söylemi için zemin hazırlar. Bazen köpekler; kimi zaman da aklını, dilini, türküsünü, yediklerini, giydiklerini beğenmediklerimiz tehlikeli olur bizim için.
