Murat Karayılan gündeme dair konuştu:

דAslında imkan oluşması için çok mücadele etti. Önder Apo gerçekten 32 yıldır siyasi ve demokratik çözüm için büyük bir sabır ve emekle çok ciddi çabalar sergiledi. Bunun için birçok deklarasyon yayınladı, çoğu kez yol haritası hazırladı, mektup yazdı, çağrıda bulundu. Yani çok büyük bir emek vererek çok fazla girişimde bulundu. Bugün bir düzey oluşmuşsa, altında Önder Apo’nun 32 yıllık emeği bulunmakta. Bunu görmemiz lazım. Peki neden bu kadar sürdü? Kuşkusuz bu soru herkes için önemli bir konudur. Herkesin kendine sorması gerekiyor. Herkes derken tabii bizler kadar Türk Devleti’ni de kast ediyorum. Önder Apo’nun değişim-dönüşüm yöntemine zamanında cevap olamadığımızı belirtebilirim. Gerektiği şekilde değişim-dönüşümü sağlayamadık. Yani bizim açımızdan bu konuda eksiklikler vardı. Bir bütün olarak tamamlama durumu yaşanmadı. Bu bizim için özeleştiri konusudur. Fakat 32 yıl sürmesinde bana göre esas sorumlu Türk Devleti’dir.”

דAKP döneminde de çözüm için imkanlar vardı. Oslo’da da bizim heyetimiz ve Türk devletinin heyeti çözüm için ortak bir protokole ulaştı. Fakat bazı AKP’liler o dönemde Tamil yöntemini yürütmekten bahsettiler. Tıpkı Sri Lanka devletinin bir hamle yaparak kısa sürede Tamil gerillalarını tasfiye etmesi gibi onlar da bize karşı aynı yöntemleri uygulamak istediler; dolayısıyla bu yüzden o süreç başarılı olmadı ve yine savaş başladı. Kanaatimizce şimdiye kadar Türk devleti Kürt sorununa sürekli bir güvenlik aklı ile baktı ve hep güvenlik gücüyle çözeriz mantığıyla yaklaştı. Bu yüzden çözüm gelişmedi ve sorun bugüne kadar da böyle sürdü. Umuyoruz ki bugün bu akıl değişmiştir, paradigmasal bir değişim yaşanmıştır. Yaşanmışsa eğer çözüm olabilir. Olmazsa bir kez daha çözüm gelişmez.”

דIrak devleti bütün sorunlarını çözmüş de şimdi bir tek Mexmûr mu sorun olarak kalmış? Yaptıkları bir ayıptır. Çevre devletler bir şekilde onları kontrole almaya çalışıyor ve onların içinde hareket ediyorlar. Onlar da hiç utanmadan bu kadar askerle giderek Mexmûr’un etrafını tutuyorlar. Biz, mevzilerimizi Irak ordusuna teslim ederek oradan çekildik. Gerçekten de böyle yaklaşacaklarını beklemiyorduk. Onlar da o dönemde, ‘tamam, bu halkı biz koruyacağız, bizim misafirimizdir’ dediler. Şimdi soruyoruz; ‘siz misafirlerinize böyle mi yaklaşıyorsunuz?’ Ne yapıyorlar? Kuşatmışlar; ambargo uyguluyorlar; hasta olanları izinsiz tedaviye göndermiyorlar; ihtiyaçlarını karşılamalarına izin vermiyorlar. Bütün bunların üzerine şimdi de gelmiş, ‘Kamp’ın etrafına tel çekeceğiz’ diyorlar. Yani tam bir esir kampı yapmak istiyorlar. Siz direnişçi ve onurlu Mexmûr halkını mı esir alacaksınız? Ayıp değil mi?”

דBilinmeli ki, kamp halkına karşı bu yaklaşım devam ettirilirse, mecburen oraya tekrardan müdahale edeceğiz ve oraya yeniden gerilla göndereceğiz. Bizler, Irak devleti üzerinde baskı kurulmasın ve her şey yasal olsun diye askeri güçler olarak oradan çekildik ve mevzilerimizi onlara bıraktık. Irak devletinin bu uygulamalardan vazgeçmesi gerekir, bunlar ahlaki ve insani uygulamalar değil.

Devlet sistemi içinde yer alan Kürtler var. Yine devlet içinde bulunan ve Kürtleri sevdiğini, direnişçilerin yanında olduklarını söyleyen kimseler var. Ben onlara sesleniyorum. En başta Irak Cumhurbaşkanı Sayın Dr. Latif Reşit’e çağrı yapıyorum: Bu konuya el atması gerekiyor. Bir cumhurbaşkanıdır. Cumhurbaşkanı olduğu ülkede Kürtlere, bilhassa bir tarihi olan direnişçi Kürtlere bu kadar zulüm uygulanıyor. Buna karşı sessiz kalmamalı. Üzerinde duracağını umut ediyoruz. Mexmûr üzerindeki kuşatma son bulmalı.”