Türkiye’de servet birikimi üst sınıflarda rekor kırıyor. Ancak halkın büyük kısmı yüksek enflasyon, düşük alım gücü ve geçim sıkıntısıyla mücadele ediyor.
HABER MERKEZİ – Bankacılık Düzenleme ve Denetleme Kurumu (BDDK) verilerine göre, 2025 yılı Şubat ayı itibarıyla hesabında 1 milyon TL ve üzeri parası bulunan mudi sayısı 2 milyon 123 bin 799 kişiye ulaştı. Yalnızca iki ayda 115 bin 871 kişi daha milyonerlere katıldı.
Aynı dönemde, milyonerlere ait toplam mevduat 15.5 trilyon TL’yi aştı. Bu da kişi başı ortalama servetin 7.3 milyon TL’ye çıktığını gösteriyor. Artan bu servetin toplumun büyük bir kesiminin yaşadığı ekonomik sıkıntılara rağmen gerçekleşmiş olması, gelir eşitsizliğini bir kez daha gözler önüne serdi.
ZENGİN DAHA DA ZENGİN
2024 Aralık ayında milyonerlerin toplam mevduatı 14.7 trilyon TL seviyesindeydi. Şubat sonunda bu rakam 15.5 trilyona yükseldi. Yani sadece iki ayda servetlerine 708 milyar TL daha eklendi.
Oysa aynı dönemde geniş halk kesimleri temel gıda, barınma ve ulaşım gibi en temel ihtiyaçlarını karşılamakta zorlanıyor. Asgari ücretlinin birikim yapma ihtimali neredeyse kalmazken, milyonerlere her ay yüz milyarlar ekleniyor.
Yurt içi yerleşik milyonerlerin toplam mevduatı 14.3 trilyon TL’ye ulaştı. Bunun:
- 9.7 trilyon TL’si yerel para,
- 3.7 trilyon TL’si döviz,
- 870 milyar TL’si ise altın hesaplarında tutuluyor.
Zenginler, birikimlerini döviz ve değerli madenlerle güvence altına alırken, toplumun geniş kesimi enflasyonun pençesinde eriyor.
YURT DIŞI HALEN İLGİLİ
Yurt dışında yerleşik milyoner mudi sayısı da artıyor. Şubat 2025 itibarıyla 184 bin 400 kişiye ulaşan bu grubun toplam mevduatı 1.1 trilyon TL’ye yaklaştı. Mudi başına düşen ortalama servet ise 6.1 milyon TL.
Bu tablo, Türkiye’nin hala belli kesimler için “cazip bir servet alanı” olarak görüldüğünü gösterse de bu servetin topluma ne kadar fayda sağladığı meçhul.
ZENGİNLEŞEN AZINLIK DERİNLEŞEN EŞİTSİZLİK
Milyoner sayısı ve serveti artarken, halkın büyük kısmı yüksek enflasyon, düşük alım gücü ve geçim sıkıntısıyla mücadele ediyor. Kira, gıda ve enerji gibi en temel ihtiyaçlara erişimde zorlanan milyonlarca kişi için bu tablo ekonomik büyümenin adil dağılmadığının en net göstergesi.
