2030’a “vizyon” değişikliğiyle girmeye hazırlanan Suudi Arabistan’da idam cezaları hız kesmiyor. 2024 yılından bu yana çoğu yabancı 1816 kişi idam edildi.
HABER MERKEZİ- Suudi Arabistan, 2025 yılı başından bu yana 101 yabancıyı idam etti. Son olarak perşembe günü, Etiyopya vatandaşı iki kişinin uyuşturucu kaçakçılığı suçlamasıyla infaz edildiği açıklandı. İçişleri Bakanlığı’nın duyurusuna göre, Khalil Qasim Mohammed Omar ve Mourad Yaqoub Adam Siyo isimli iki kişi, esrar kaçakçılığı suçundan mahkum edildikten sonra idam edildi.
AFP’nin verilerine göre, yılbaşından bu yana ülkede toplam 189 kişi idam edildi. Bunlardan 88’i Suudi vatandaşı, geri kalanı ise yabancılardan oluşuyor. 2024 yılında 100’den fazla yabancı idamına ancak kasım ayında ulaşılmışken, bu yıl temmuz ayı başı itibarıyla bu eşiğin aşılmış olması, insan hakları örgütlerinin tepkisini çekti.
AMNESTY: ULUSLARARASI HUKUKA AYKIRI
Amnesty International’ın bu hafta yayımladığı rapora göre, 2014’ten bu yana Suudi Arabistan’da en az 1.816 kişi idam edildi. Bunların üçte biri uyuşturucu suçlarıyla ilgili. Örgüt, uluslararası hukukta uyuşturucu suçlarının ölüm cezasıyla cezalandırılmasının yasak olduğunu hatırlattı.
Amnesty ayrıca, idam edilenlerin yaklaşık yüzde 75’inin yabancı olduğunu ve bu kişilerin adil yargılanma hakkına erişimde ciddi engellerle karşılaştığını belirtti. Yargı sisteminin şeffaf olmaması, dil engelleri ve diplomatik destek eksikliği, yabancı sanıkların durumunu daha da zorlaştırıyor.
Londra merkezli insan hakları örgütü Reprieve de son haftalarda yaptığı açıklamada, uyuşturucu suçlarına bağlı idamlarda ciddi bir artış olduğunu vurguladı. 2025’te infaz edilen yabancıların %93’ü uyuşturucu bağlantılı suçlardan idam edildi.
VİZYON 2030 DERKEN?
Muhammed bin Selman’ın öncülük ettiği “Vizyon 2030” reform programı ile ülke dışa açılmayı, turizmi ve yatırımı artırmayı hedefliyor. Ancak idam cezasının bu yoğunlukta uygulanması, Suudi Arabistan’ın insan hakları karnesine dair eleştirileri artırıyor. Yetkililer ise ölüm cezasının kamu düzeninin korunması için gerekli olduğunu ve yalnızca tüm hukuki yollar tüketildikten sonra uygulandığını savunuyor.
