Mustafa Yalçıner
Bu gece yarısı dünya yeni yıla ilk adımını atıyor. Kimi eğlenerek girecek yeni yıla kimiyse geçim derdiyle.
Vur patlasın çal oynasın eğlenebilenler artık giderek sayıları daha da azalan mutlu bir azınlık. Bazı kapitalistler bile iflasla yüzleşiyor ve bu azınlık, azınlığın da azınlığı. Orta sınıf daralırken üst ve alt gelir grupları büyüdü. Ülkede kapkaçtan zenginleşenlerle kabaran milyarder sayısının artışıyla övünenler var. Nüfusun yüzde 10’u etmeyenler keyif çatabiliyor artık sadece.
Çok değil 5-10 yıl öncesine kadar tatil yapıp ev alabilenlerin sayısı şimdi ciddi ölçüde azaldı. Ve hele emeğiyle geçinme çabasında olanlar için ekmek gerçekten aslanın ağzında son yıllarda. Ücretliyseniz, hele emekliyseniz vay halinize! Geçinin geçinebilirseniz.
Bu yıl asgari ücreti belirlemekle yetkilendirilen Komisyona Türk-İş bile katılmadı. Haksız sayılmazdı: Komisyonun 5 üyesi doğrudan asgari ücreti sıfırlama eğilimindeki kapitalistlerden. 5 üyesi kapitalistlerin siyasal komitesi olan hükümet temsilcisi. Son 5 kişiyi ise, sözde işçiyi temsilen, her toplu iş sözleşmesi dönemiyle önleyemediği grevlerde onu arkadan hançerleyen Türk-İş veriyor. “Komisyonda dengesizlik oluyor, hükümet temsilcisi olmasın” gerekçesiyle katılmayıp bir doğruyu dile getiren Türk-İş, gerçekteyse işçiyi, en yaşamsal anlarından birinde yalnız bıraktı. Asgari ücretin geçinmeye az-çok yetecek miktarda belirlenebilmesi için ne bir baskı yaptı ne de bu amaçla işçileri eylemlere yönlendirdi.
Sonuçta, işçilerin sendika bürokratları aracılığıyla bile temsil edilmediği birkaç göstermelik toplantının ardından Komisyon, ilk kez, daha kararlaştırıldığı anda bile açlık sınırının altında kalan bir asgari ücret belirledi!
Net 50-60 bin TL bile bugünün Türkiye’sinde karın doyurmaya yetmezken brütü 33 bin TL olan 28 bin 75 TL’lik asgari ücret işçinin hangi ihtiyacını karşılar– “sayın” hükümet düşünmedi bile!
Önceki asgari ücret 22 bin TL’ydi, şimdi 28 bin TL oldu. 6 bin TL’lik zam. Sevsinler!
