Londralı bir diş hekiminin yaptığı keşif, Leonardo da Vinci’nin ünlü Vitruvius Adamı çiziminde saklı eşkenar bir üçgenin, doğanın ideal yapı oranlarıyla örtüştüğünü ortaya koydu. Çizimdeki oran, Leonardo’nun bilimsel öngörüsünün çağının ötesinde olduğunu kanıtlıyor.
HABER MERKEZİ – Leonardo da Vinci’nin 1490 tarihli ikonik çizimi Vitruvius Adamı, bilim dünyasını şaşırtan yeni bir keşfe sahne oldu. Londralı diş hekimi Dr. Rory Mac Sweeney, çizimin merkezinde gizlenen bir eşkenar üçgenin, doğanın ideal yapılarında sıkça rastlanan özel bir oranı yansıttığını ortaya çıkardı.
Keşif, Journal of Mathematics and the Arts adlı akademik dergide yayımlandı. Dr. Sweeney’e göre, Leonardo’nun notlarında “göz önünde olup fark edilmeyen” bir üçgene atıf bulunuyor. Bu şeklin, insan figürünün bacakları arasında yer aldığı ve oran seçiminde temel rol oynadığı düşünülüyor.
BONWILL ÜÇGENİYLE BENZERLİK
Sweeney, bu eşkenar üçgenin modern diş hekimliğinde “Bonwill üçgeni” olarak bilinen yapıyla örtüştüğünü belirtti. Alt çene eklemleriyle ön dişlerin ortası birleştirilerek oluşturulan bu üçgen, çene mekaniğinin anlaşılmasında kritik bir rol oynuyor. Her bir kenarı yaklaşık 10 cm olan üçgen, çoğu bireyde eşit uzunluklara sahip.
LEONARDO’NUN GİZLİ FORMÜLÜ
Dr. Sweeney, Vitruvius Adamı’ndaki bu üçgenin, çizimdeki daire ve kare arasında yaklaşık 1,64 oranında bir ilişki doğurduğunu belirtti. Bu oran, doğada ideal paketleme yapılarında ve süper güçlü kristal örgülerinde rastlanan 1,633 oranına son derece yakın.
Yapılan açıklamada, “Leonardo’nun sistematik yapısı, karenin kenarlarıyla dairenin yarıçapı arasında 1,64 ila 1,65’lik bir oran sağlayarak hem orijinal çizimin yayımlanmış ölçümlerine hem de ideal mekansal dizilimlerde görülen tetrahedral oranla örtüşüyor” denildi.
SANAT VE BİLİMİN KESİŞİMİ
Ohio’daki Kenyon College’dan antropolog Bruce Hardy, “Bu çizim sadece estetik değil, aynı zamanda evrensel bir mühendislik planı olabilir” yorumunu yaptı. Dr. Sweeney ise “Gerçekten şaşırtıcı olan, bu tek çizimin evrensel bir tasarım kuralını özetliyor olması” diyerek Leonardo’nun sezgisel zekasının doğayla uyumlu bir matematiksel sistemle çalıştığını vurguladı.
“Leonardo, bedenlerimizin çevremizdeki evrenle aynı matematiksel zarafetle inşa edildiğini biliyordu ya da hissetmişti” ifadelerini kullanan Sweeney’e göre, Vitruvius Adamı yalnızca bir sanat eseri değil, aynı zamanda doğanın yapı şifrelerini barındıran bir bilimsel formül.